S.E.A.S. - Scharpoord Experimental Art Space, CC Scharpoord, Knokke-Heist/ 1.3 - 28.4.2019

​

In de 19de eeuw woedt in de Franse schilderkunst een hevige twist tussen die kunstenaars die in de eerste plaats belang hechten aan de juiste lijn of tekening, en zij die kleur het meest belangrijke element van een schilderij vinden. De classicistische Jean-Auguste­Dominique lngres (1780-1867) staat dan respectievelijk tegenover de romantische Eugène Delacroix (1798-1863). De discussie effent de weg voor de moderne kunst. Voor Delacroix bestond de ultieme uitdaging uit de vraag hoe licht te schilderen met kleuren. Ergens in zijn uitgebreid Journal (1822-1863) of dagboek schrijft hij: 'Er zijn geen schaduwen, alleen reflecties.' Delacroix schildert dan ook de schaduwpartijen in zijn doeken niet langer met zwarte of donkerbruine tinten. Stijn Van Hoof neemt de revolutionaire uitspraken van Delacroix mede tot uitgangspunt van zijn schilderkunst en schildert licht met kleuren.

​

Schilderkunst brengt ons meestal statische beelden. In onze, op alle vlakken dynamische tijden zijn Van Hoofs schilderijen plastische antwoorden op de vraag hoe schilderkunst kan harmoniëren met onze hedendaagse, dynamische beleving van licht, tijd en ruimte. Door het integreren van reflecterende materialen als bladkoper, grafietpoeder of met licht interfererende pigmenten creëert Van Hoof doeken die de zich verplaatsende toeschouwer altijd weer andere aspecten van licht en kleuren openbaren. Of de kleuren die de toeschouwer dank zij Van Hoofs doeken waarneemt afkomstig zijn van verf en dus van materie, dan wel van een reflectie van licht, valt niet meteen uit te maken. Een ander gevolg is dat de schilderijen veel minder massief voorkomen dan ze in werkelijkheid zijn. Ze lijken zichzelf weg te cijferen ten voordele van een verhoogde optische uitstraling.

​

Als hedendaags kunstenaar wil Van Hoof kritisch omgaan met materialen en hun waarden, zowel op het niveau van hun stoffelijkheid en inherente fysische kwaliteiten, als op het vlak van hun symboliek. Zijn schilderijen laten op die manier een steeds veranderende flux van bewegingen zien. Het statische, picturale beeld van ooit past zich aan aan de dynamiek van de hedendaagse maatschappij. Schilderkunst als spiegel van de tijd, met dank aan schilders als Delacroix, die telkens weer de conventies van hun tijd aan hun laars hebben gelapt.

Voor zijn tentoonstelling in S.E.A.S. realiseert Van Hoof op een van de bestaande wanden ter plaatse een tijdelijk maar des te dynamischer picturaal beeld dat zijn omgeving en de tentoonstelling, inclusief de andere schilderijen, indirect 'kleurt'.

​

Stijn Van Hoof is geboren in 1992 in Mechelen. Vandaag woont en werkt hij in Rijmenam. Hij werd in juni 2018 Master in de Schone Kunsten aan LUCA - School of Arts, campus Sint-Lukas Brussel.

 

Jo Coucke